Historiek

3 april 1994: de Italiaan Gianni Bugno klopt Museeuw in een spurt met twee. Met 7 (zeven!) millimeter. 1996: Museeuw wordt derde na problemen met een slepend achterwiel in volle finale. 1997: Museeuw wordt in volle koers van de weg gereden door Bruno Boscardin. Een mens zou bijna vergeten dat Museeuw tot drie keer toe de beste was in Vlaanderens mooiste. Stel je voor dat het vier, vijf of, wie weet, zes keer raak was geweest? Dan was er in de Ronde-van-Vlaanderenstraat wellicht nu al een standbeeld voor Johan Museeuw opgericht.

Boonen haalt op amper 24-jarige leeftijd zijn eerste Ronde van Vlaanderen binnen, het begin van een droomjaar. Een week later realiseert hij de dubbel door Parijs-Roubaix te winnen, later dat jaar wint hij twee ritten in de Tour en vooral, hij kroont zicht tot wereldkampioen wielrennen in Madrid. De "vloek van de regenboogtrui" krijgt geen vat op Boonen. Hij rijgt begin 2006 de zeges aaneen en start dan ook als grote favoriet in de Ronde van Vlaanderen. Zijn ploeg controleert de koers perfect en wanneer Leif Hoste demarreert op de Valkenberg plakt Boonen aan het wiel. In een spurt met twee is de veel tragere Hoste geen partij voor Boonen, die als wereldkampioen de Ronde wint. Een mijlpaal in zijn schitterende loopbaan.

In de daaropvolgende jaren slaagt Boonen er niet in het pleit in zijn voordeel te beslechten, tweemaal ziet hij zijn ploegmaat Stijn Devolder winnen vanop de tweede rij. Het zijn niet de meest gelukkige jaren voor de "Bom van Balen", door een cocaïneschandaal en het nodige fysieke leed schrijven velen hem voortijdig af. Zeker wanneer een indrukwekkende Fabian Cancellara Boonen in 2010 uit het wiel rijdt op de Muur van Geraardsbergen. Maar Boonen slaat terug en kroont zich in 2012 tot koning van het voorjaar. Hij is de eerste renner die een compleet vernieuwde Ronde van Vlaanderen wint. Na een zware Ronde met driemaal de Oude Kwaremont en Paterberg vloert hij in Oudenaarde de Italianen Ballan en Pozzato in de spurt.

In 2010 kondigde Fabian Cancellara (Wohlen bei Bern, 18 maart 1981) ruim op voorhaand aan dat hij de Ronde van Vlaanderen als zijn hoofddoel van 2010 zou beschouwen. De Zwitser hield woord en klopte Tom Boonen in een man-tot-man gevecht en reed uiteindelijk solo over de streep. Zijn zege drie jaar later, was minstens even imposant: hij liet zijn twee medevluchters Peter Sagan en Jürgen Roelandts achhter op de Paterberg. In 2014 was het voor de derde keer raak voor Cancellara. Deze keer niet met een solo-overwinning, maar met een machtige sprint waarin hij Greg Van Avermaet, Sep Vanmarcke en Stijn Vandenbergh klopte. Zo werd hij de voorlopig laatste mede-recordhouder van de Ronde van Vlaanderen.

: Quizmasters als VRT-figuur Ben Crabbé en co zijn dol op zo'n vraagjes: 'Wie heeft er, net als Achiel Buysse en Fiorenzo Magni, drie keer de Ronde van Vlaanderen gewonnen?'. Als kenner gooit u er dan bliksemsnel de naam Eric Leman uit. Helaas voor de ex-renner uit Lendelede, maar sinds 1998 heeft hij zijn scepter als jongste drievoudige Ronde-winnaar moeten doorgeven aan Johan Museeuw. Maar al bij al blijft het een mooi gezelschap en bovendien mag Leman terecht trots zijn op zijn prestaties in Vlaanderens topklassieker. Geen enkele van zijn zeges heeft hij gestolen. Vraag het maar aan Merckx, want onder meer de Kannibaal moest zich drie keer na een bewogen Ronde gewonnen geven tegen de explosieve Leman."

Achiel Buysse (Lochristi, 20 december 1918 – Wetteren, 23 juli 1984) werd na zijn overwinning in 1943 de eerste recordhouder met drie zeges in de Ronde van Vlaanderen. Door de Tweede Wereldoorlog kwamen er in die tijd vrijwel alleen Belgen aan de start, maar de Belgische startlijst was niet van de minste, integendeel. In die omstandigheden slaagde Achiel Buysse er driemaal in om de Ronde van Vlaanderen te winnen. Bij zijn eerste overwinning in zijn Wetteren in 1940, demarreerde hij op de Kwaremont en kwam hij met voorsprong aan op de kasseien van de Jan Broeckaertlaan. Een jaar later haalde hij opnieuw in Wetteren de overwinning binnen, deze keer in de spurt. Wetteren stond op zijn kop. Twee jaar later deed Buysse in Gent dat huzarenstukje nog een keer over. Achiel Buysse overleed op 65-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaderbreuk.

De Italiaan Fiorenzo Magni (Vaiano, 7 december 1920 – Monticello Brianza, 19 oktober 2012) sprintte in 1949 na 260 kilometer naar zijn eerste overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Hij liet Briek Schotte en Valère Olivier achter zich en werd zo de tweede buitenlandse winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Een jaar later werd de Muur van Geraardsbergen voor de eerste keer opgenomen in het parcours van de Ronde van Vlaanderen. Het was dan ook op die plek dat Magni zijn beslissende demarrage plaatste en solo naar de overwinning reed. Hij eindigde na een loodzware wedstrijd op meer dan twee minuten voorsprong op zijn eerste achtervolger Briek Schotte. In 1951 zorgde hij voor een unieke prestatie in de geschiedenis van de Ronde van Vlaanderen: Magni is tot op vandaag de enige renner die erin slaagde om Vlaanderens Mooiste drie keer op rij te winnen. Die prestatie bezorgde hem de bijnaam “Leeuw van Vlaanderen” op. Fiorenzo Magni stierf in 2012 op 91-jarige leeftijd.